การทดสอบและการใช้เกรด (Testing and Grading)
การทดสอบ
เป็นการนำข้อของคำถามที่สร้างขึ้นไปกระตุ้นให้ผู้เรียนแสดงพฤติกรรมตามที่ต้องการออกมา
โดยสามารถสังเกตและวัดได้ การทดสอบนี้มักจะใช้ในการวัด และการประเมินผลการเรียนการสอนเป็นส่วนใหญ่
ใช้ในการจำแนกได้ดังนี้
1.จำแนกตามลักษณะการกระทำ ได้แก่
1.1 แบบทดสอบแบบให้ลงมือกระทำ ได้แก่
แบบทดสอบภาคปฏิบัติทั้งหลาย เช่น การทดสอบวิชาพละศึกษา
1.2 แบบทดสอบแบบเขียนตอบ ได้แก่
การทดสอบที่ให้ผู้สอบต้องเขียนตอบในกระดาษและการใช้การเขียนเกณฑ์ เช่น
แบบทดสอบอัตนัย แบบทดสอบความเรียง เป็นต้น
1.3 แบบทดสอบปากเปล่า เป็นแบบทดสอบที่ผู้สอบต้องตอบด้วยวาจาแทนการเขียนตอบ
หรือการปฏิบัติ
2 จำแนกตามสมรรถภาพที่ใช้วัด ได้แก่
2.1 แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์
เป็นแบบทดสอบที่ใช้วัดระดับความรู้ความสามารถและทักษะทางวิชาการที่ได้จากการเรียนรู้
2.2 แบบทดสอบความถนัด เป็นแบบทดสอบที่ใช้วัดความสามารถทางสมอง
ที่เกิดจากการสะสมประสบการณ์ต่าง ๆ
2.3 แบบทดสอบบุคลิกภาพและสถานภาพทางสังคม
เป็นแบบทดสอบที่ใช้วัดบุคลิกภาพของคน เช่น เจตคติ ความสนใจ ค่านิยม นิสัย
ความเชื่อ การปรับตัว เป็นต้น
3.จำแนกตามลักษณะการตอบ ซึ่งอาจแบ่งได้ 2 ประเภท ได้แก่
3.1 แบบทดสอบความเรียง เป็นแบบทดสอบที่ให้ผู้ตอบหาคำตอบและเรียบเรียงคำตอบขึ้นเอง
ผู้ตอบสามารถแสดงความรู้ความคิดเห็นได้อย่างเต็มที่
3.2 แบบทดสอบปรนัย เป็นแบบทดสอบที่มุ่งให้ผู้ตอบตอบเพียงสั้น
ๆ หรือเลือกคำตอบจากที่กำหนดไว้
แบบทดสอบที่นิยมใช้ในการเรียนการสอน
แบบทดสอบที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบันมีอยู่ด้วยกันหลายชนิด
แต่ละชนิดมีจุดมุ่งหมายและความสามารถในการวัดต่างกัน แบบทดสอบที่ใช้กันอยู่ในการเรียนการสอนนั้นเป็นแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ที่ผู้สอนสร้างขึ้นเอง
โดยจำแนกตามลักษณะการตอบเป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ ดังนี้
1. แบบทดสอบอัตนัยหรือความเรียง เป็นแบบทดสอบที่ให้คำตอบโดยไม่มีขอบเขตของคำตอบที่แน่นอนไว้
การตอบใช้การเขียนบรรยายหรือเรียบเรียบคำตอบอย่างอิสระตามความรู้ ข้อเท็จจริง
นอกจากกำหนดด้วยเวลา ส่วนมากขึ้นอยู่กับผู้ตรวจสอบเป็นสำคัญ
2. แบบทดสอบแบบปรนัย แบบทดสอบแบบนี้จะกำหนดคำถามและคำตอบไว้ให้
โดยผู้ตอบจะต้องอ่านด้วยความพินิจพิจารณาแล้วจึงพิจารณาคำตอบ
แบบทดสอบแบบปรนัยนี้มีลักษณะเด่นที่ผู้ตอบจะต้องใช้เวลาส่วนมากไปในการอ่านและคิด
กล่าวสรุปแล้วแบบสอบหรือข้อสอบที่นิยมใช้ในการเรียนการสอนทั้งแบบทดสอบแบบอัตนัยหรือความเรียง
และแบบทดสอบแบบปรนัยต่างมีข้อจำกัดด้วยกันทั้งคู่ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขที่นำไปใช้
ตามตารางที่ 23 ดังนี้
ตารางที่ 23 ข้อดีและข้อจำกัดของแบบทดสอบแบบอัตนัย หือความเรียง และแบบทดสอบแบบปรนัย
|
แบบทดสอบแบบอัตนัย/แบบความเรียง
|
แบบทดสอบแบบปรนัย
|
|
1.
ผู้สอบมีจำนวนไม่มากนัก
2.
ต้องการสอบวัดความสามารถที่ซับซ้อน
3.
ต้องการส่งเสริมทักษะเชิงความคิดและการแสดงออก
4.
ผู้สอบต้องมีความสามารถในการเขียนและทักษะทางภาษาที่ดี
5.
ต้องการวัดทักษะและความรู้สึกนึกคิดอื่นด้วยนอกจากวัดผลสัมฤทธิ์
6.
มีเวลาออกข้อสอบน้อย แต่มีเวลาตรวจข้อสอบมาก
|
1.
ผู้สอบมีจำนวนมาก
2.
ต้องการนำข้อสอบไปวิเคราะห์และเก็บไว้ใช้อีก
3.
ต้องการสอบวัดรายละเอียดเนื้อหาย่อย
4.
ไม่ต้องการวัดทักษะและความรู้สึกนึกคิดอื่นนอกจากผลสัมฤทธิ์
5.
มีเวลาออกข้อสอบมากและต้องการผลสอบเร็ว
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น